ಚುನಾವಣೆಯಿಂದ ಚುನಾವಣೆಗೆ ದಿಕ್ಕು ಬದಲಿಸುವ ರಾಜಕೀಯ ಗಾಳಿ
-ಸದಾನಂದ ಹೆಗಡೆ
ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ಕಂಪೆನಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳಿಗೆ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ವಿಕಸನ ಶಿಬಿರ ಏರ್ಪಡಿಸಿ ನಾಯಕತ್ವ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತವೆ. ದೇಶದ ಕಾರ್ಯಾಂಗದ ಚುಕ್ಕಾಣಿಯನ್ನು
ಹೊರುವ ಐಎಎಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವ ತಾಣಗಳಿವೆ.
ಆದರೆ ಶಾಸಕರು, ಸಂಸದರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಯಕರೇ ಆಗಿರುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅವರಿಗೆ
ಎಲ್ಲಿದೆ ನಾಯಕತ್ವ ತರಬೇತಿ. ಇದೇನು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲಘಿ, ಕರ್ನಾಟಕದಂಥ ಒಂದು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ
224 ಶಾಸಕರು ಅಥವಾ ದೇಶದಲ್ಲಿ 520 ಸಂಸದರು ತಮ್ಮ
ತಮ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ನಾಯಕರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆಲ್ಲಿದೆ ತರಬೇತಿ ? ಶಾಸಕರು, ಸಂಸದರಾಗುವುದು ಹೇಗೆ
? ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿ ಆಗುವವರಿಗೆ ಟಿಪ್ಸ್ ನೀಡುವ ನಾಯಕತ್ವ ಶಿಬಿರಗಳು ನಡೆಯುವುದು ಅಪರೂಪ.
ಹೀಗಿರುವಾಗ ಹೊಸದಾಗಿ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಬರುವವರು ರಾಜಕಾರಣದ ಪಾಠ ಕಲಿಯುವುದು ಹೇಗೆ ? ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು
ವಿವಿಧ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಟಿಕೆಟ್ ನೀಡುವಾಗ ಅನುಸರಿಸುವ ಮಾನದಂಡ ಏನು ? ಶಾಸನ ಸಭೆ ಹಾಗೂ ಸಂಸತ್ತನ್ನು
ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಯಾರ್ಯಾರು ಯಾವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿದೆ ಒಂದು ಝಲಕ್.
************
ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನು ಉದ್ಯಮ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವನನ್ನು ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಕರೆದು ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಎಂಎಲ್‌ಎ
ಮಾಡುವುದು ಶಕ್ತಿ ರಾಜಕಾರಣದ ಟ್ರೆಂಡ್ ಆಗಿದೆ. ಮೊದಲಿನಿಂದೂ ಇದ್ದ ಈ ರೂಢಿ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಪಕ್ಷಗಳ ರಾಜಕೀಯ ತಂತ್ರವಾಗಿದೆ.
ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನುಘಿ, ಹಣವನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವರಿಗೆ ಮಣೆ ಹಾಕುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು
ಉದ್ಯಮಿಗಳಿಗೆ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಮಣೆಹಾಕಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೊಸ ಟ್ರೆಂಡ್ ಎಂದರೆ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳನ್ನುಘಿ, ಮಠಾಧೀಶರನ್ನು ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಕರೆತಂದು, ಅರಿಗೆ
ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿಸುತ್ತಿರುವುದು.
ಉತ್ತರಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಯೋಗಿ ಆದಿತ್ಯನಾಥ್ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗುತ್ತಲೆ ಈ ತಂತ್ರವೂ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ತೋರಿತು. ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆದುರು ಬಂದು ನಿಂತಿರುವ ವಿಧಾನಸಭೆ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ
ಹಲವಾರು ಮಠಾಧೀಶರೂ ಟಿಕೆಟ್ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಆಗಲೇ ಸುದ್ದಿಯಾಗಿದೆ.
ಚುನಾವಣೆ ರಾಜಕಾರಣವು ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಹೊಸ
ಪಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಬಂದಿದೆ. ಪ್ರಭಾವೀ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ
ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಜನರ ಕೌಟುಂಬಿಕ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ನಗದೀಕರಿಸುವುದರಿಂದ
ರಂಭವಾಗಿ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ ಪ್ರತೀ ದಶಕದಲ್ಲೂ ಹೊಸ ಹೊಸ ವರಸೆಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ.
ಮಗನನ್ನು ಭಾವಿ ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವುದು ಇದೀಗ
ಆಕ್ಷೇಪಾರ್ಹ ವಿಚಾರವೇನೂ ಅಲ್ಲಘಿ. ಐದಾರು ದಶಕದಿಂದ ಇದ್ದ ಈ ಪದ್ದತಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಾಯಕರಾಗುವ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಮಾರ್ಗವೇ ಸರಿ.
ನಮ್ಮೆದುರಿಗಿರುವ ಹಾಲಿ ಮತ್ತು ಮಾಜಿ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳ ಇತಿಹಾಸ ಅವಲೋಕಿಸಿದಾಗ ರಾಜಕೀಯದ ವಿಭಿನ್ನ
ಬಣ್ಣಗಳು, ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಯ ನಾಯಕತ್ವಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಡಂಥ ಇತಿಹಾಸವೇ ಎದುರು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ವಿಭಿನ್ನ
ಹಂತದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಚಳವಳಿಗಳು ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ನಾಯಕರನ್ನು
ಸೃಷ್ಟಿಸಿವೆ. ರೈತ ಚಳವಳಿಗಳು, ನೀರಾವರಿ ಹೋರಾಟಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನ ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿವೆ. ಸೆಕ್ಯುಲರ್‌ವಾದ,
ಹಿಂದುತ್ವ , ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಾದ, ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಪಕ್ಷಗಳು, ಕಮ್ಯುನಿಷ್ಟಘಿರು, ಸಮಾಜವಾದಿಗಳು, ಸಮತಾವಾದಿ
ಚಳವಳಿಗಳಿಯೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವು.
ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಸಹಕಾರಿ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ
ಹತ್ತು ಹಲವು ನಾಯಕರಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಳಗಾವಿ, ವಿಜಾಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಗಳು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಹಕಾರಿ ನಾಯಕರನ್ನು
ಸೃಷ್ಟಿಸಿವೆ. ಆದರೆ ಅವಿಭಜಿತ ಚಿತ್ರದುರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಹಕಾರಿ ಚಳುವಳಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬೇಕಿತ್ತುಘಿ
ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು ಇದೊಂದು ಮಾರ್ಗವಿದೆ ಎಂದು ಯುವಕರಿಗೇಕೆ ಹೊಳೆಯಲಿಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಘಿ.
ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ನವೆಂಬರ್ 14 ರಿಂದ 20ರ ತನಕ ದೇಶವು 63ನೇ ಸಹಕಾರಿ ಸಪ್ತಾಹ ಆಚರಿಸಿದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ
ಹೀಗೊಂದು ಅನಿಸಿಕೆ. ಇಂದಿಗೂ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರಾಗುವ ಹಂಬಲ ಇದ್ದವರಿಗೆ ಇದೊಂದು ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.
ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕನಸು ಕಂಡ ಮಾರನೆ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಒಬ್ಬ ಎಂಎಲ್‌ಎಯೋ ಎಂಪಿಯೋ ಆಗಿಬಿಡುವುದಿಲ್ಲಘಿ. ಎಂಎಲ್‌ಎ ಎಂದಲ್ಲಘಿ, ಒಂದೇ
ದಿನದಲ್ಲಿ ಯಾವ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆಯೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲಘಿ. ಕೊನೇ ಪಕ್ಷ ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯ್ತಿ ಸದಸ್ಯನೂ
ಆಗುವುದಿಲ್ಲಘಿ. ನಾಯಕರಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಗ್ರೌಂಡ್ ವರ್ಕ್ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಬಲವಾದ
ಪ್ರೊಾಯ್ಲ್ ಸೃಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೇವೆ, ಸಂವಹನ, ಹಣಕಾಸು ನಿರ್ವಹಣೆ ಜತೆಗೆ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಅನುಭವಗಳು ಸಹಕಾರ ಚಳುವಳಿಯಲ್ಲಿ
ಸಹಜವಾಗಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಿ
ನಿರತ ವಕೀಲರು ನಾಯಕರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾ ನಂತರ ಶಾಸಕರು, ಸಂಸದರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಶತ ಐವತ್ತರಷ್ಟು ಜನ ವಕೀಲರು.. ಕಾನೂನಿನ ತಿಳಿವಳಿಕೆ
ಹಾಗೂ ಕ್ಲೈಂಟ್ ಸಮೂಹವೂ ಇವರ ನಾಯಕತ್ವದ ಜೀವಾಳವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತುಘಿ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ
ವಕೀಲರು ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲಘಿ.
ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವೂ ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ನಾಯಕರನ್ನು
ಬೆಳೆಸಲು ಯುವ ಘಟಕವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತ ಬಂದಿದೆ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಯುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಘಟಕ ಹಾಗೂ ಎನ್‌ಎಸ್‌ಯುಐ ಮತ್ತಿತರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿವೆ.
ಎನ್‌ಎಸ್‌ಯುಐ ಮೂಲಕ ಬೆಳೆದ ಸಾಕಷ್ಟು ನಾಯಕರನ್ನು ಇದೀಗ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಎಪತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಆಗಿನ ಪ್ರಧಾನಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ವಿಧಿಸಿದ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ
ಒಂದಿಷ್ಟು ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು. ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ದಿಟ್ಟವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸಿ ಜೈಲಿಗೆ ಹೋದವರೆಲ್ಲ
ನಂತರ ಅದನ್ನೇ ತಮ್ಮ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡರು. ಜನತಾ ಪರಿವಾರ, ಬಿಜೆಪಿ
ಪರಿವಾರದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ನೋಡಿ.. ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿಯಲ್ಲಿ ತಾನು ಜೈಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದವ ಎಂದು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಎಂಭತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿದ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾಪಕ್ಷಕ್ಕೆ
ಸಂಘಪರಿವಾರ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ವಯಂ ಸೇವಕ ಸಂಘವು ನಾಯಕರ ಸೃಷ್ಟಿಯ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರವಾಯಿತು.
ಇದೀಗ ಬಿಜೆಪಿಯಲ್ಲಿರುವ ಬಹುತೇಕ ನಾಯಕರು, ಆರ್‌ಎಸ್‌ಎಸ್, ಎಬಿವಿಪಿ, ಹಿಂದೂ ಜಾಗರಣ ವೇದಿಕೆ ಅಲ್ಲದೆ ಯುವ ಮೋರ್ಚಾದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ
ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದರೆ ಅದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮತ್ತು ಬಿಜೆಪಿಯ
ಪರಿವಾರ ಸಂಘಟನೆಗಳಾಗಿವೆ. ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅತಿದೊಡ್ಡ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಾಗಿವೆ. ರಾಜಕೀಯ
ನಾಯಕರಾಗಬೇಕೆನ್ನುವರು, ಮೊದಲು ಈ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಸದಸ್ಯತ್ವ ಪಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಇದಕ್ಕೂ ಹೊರತಾಗಿ ನಾಯಕರು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವ ಹಲವು ಸಾಧ್ಯೆತಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿವೆ. ಇದೀಗ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ
ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷಘಿವು ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ವಿರೋಧಿ ಹೋರಾಟದಿಂದಲೇ
ಸೃಷಿಯಾಯಿತು. ತಮಿಳ್ನಾಡು, ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಮತದಾರರು, ತಮ್ಮ ಸಿನಿಮಾ ಪ್ರೀತಿಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು
ಸಂಖ್ಯೆಯ ಸಿನಿಮಾ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು. ರಂಗಭೂಮಿ ಹಾಗೂ ಸಾಹಿತ್ಯವೂ ಕೆಲವು ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು
ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯವು ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು
ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ. ಕನ್ನಡಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನರು ಶಾಸಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನಾಡು, ನುಡಿ ಮತ್ತು ಭಾಷೆಯ
ಹಿತರಕ್ಷಣೆಯೂ ಒಂದು ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬ ಹದು. ರೋಟರಿ, ಲೈನ್ಸ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಎನ್‌ಜಿಒಗಳು
ನಮ್ಮೆದುರಿಗೆ ಕೆಲವು ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿವೆ.
ಇದೆಲ್ಲದರ ಹೊರತಾಗಿ ಮೀಸಲಾತಿಯು ಒಂದಿಷ್ಟು ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ. ಹಿಂದುಳಿದವರು, ದಮನಿತರನ್ನು
ಸಮಾಜದ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ತರುವಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ಎಂಬುದು
ಒಂದು ಬಲವಾದ ಮಾರ್ಗ ಎಂದು ನಾವಿಂದು ವಿವಾದಾತೀತವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದಿದೆ. ಕ್ಷೇತ್ರವಾರು ಮೀಸಲಾತಿಗಳು
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ ಅದೆಷ್ಟೊ ಹೊಸ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ
ರಾಜಕೀಯ ನೆಲೆಗಳನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿದೆ. ಮಹಿಳಾ ಮೀಸಲಾತಿಯೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯಿತಿ,
ತಾಲೂಕು ಹಾಗೂ ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿಗಳ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ
ಮಹಿಳೆಯರು ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಇದೀಗ ಟಿಕೆಟ್ ವಿತರಣೆಯಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯ ಅಥವಾ ಜಾತಿ ಸಮೀಕರಣವನ್ನು ಚಾಣಾಕ್ಯ ರೀತಿಯಿಂದ ಬಳಸುತ್ತಿವೆ. ತಮ್ಮದು ಹಿಂದುಳಿದವರ
ಪಕ್ಷಘಿ ಎಂದು ರಾಜಕೀಯದ ಬ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಒಂದುಷ್ಟು ನಾಯಕರನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದವರಿದ್ದಾರೆ. ಮೇಲ್ವರ್ಗದವರ
ಪಕ್ಷವಾಗಿ, ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯಾತರು, ಬಹು ಸಂಖ್ಯಾತರಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ನೆಲೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಏನೆಲ್ಲ
ಸಾಧ್ಯತೆಯಿಂದ ನಾಯಕತ್ವದ ಕಸರತ್ತು ಜನತಂತ್ರದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದೆ. ಜಾತಿ ಸಂಘಟನೆಗಳ ನಾಯಕರು,
ನಿವೃತ್ತ ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು, ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಿ ಗುತ್ತಿಗೆದಾರರು ಕೊನೆಗೆ ಗೂಂಡಾಗಿರಿ
ಹಾಗೂ ವಿಭಿನ್ನ ನೆಲೆಯ ಮತೀಯ ವಾದಗಳೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಜನ ನಾಯಕರನ್ನುಘಿ, ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರ
ಜನರಲ್ಲಿಯೇ ಇರುವುದರಿಂದ ಜಾಗೃತ ಮತದಾರರು ಉತ್ತಮ ನಾಯಕತ್ವವನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ
ನಾಯಕರೂ ತಿಳಿಯಬೇಕಾದ ವಿಚಾರ. ಯಾವುದೇ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿಂದ
ಆಯ್ಕೆಯಾದರೂ ಅವರು ಸಂವಿಧಾನದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಂತೆ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
